ŻEGNAMY PROFESORA WŁODZIMIERZA KOCZARĘ

30 marca 2022 roku zmarł prof. dr hab. inż. Włodzimierz Koczara, emerytowany profesor Politechniki Warszawskiej przez wiele lat kierujący Zakładem Napędu Elektrycznego oraz Instytutem Sterowania i Elektroniki Przemysłowej na Wydziale Elektrycznym.

Pogrzeb odbędzie się 8 kwietnia 2022 r. o godz. 13:00 w kaplicy Domu Pogrzebowego Cmentarza Komunalnego Południowego w Antoninowie, po czym nastąpi odprowadzenie na cmentarz miejscowy do grobu rodzinnego. 

Profesor dr hab. inż. Włodzimierz Koczara urodził się 15 sierpnia 1942 roku w Warszawie. W 1966 roku ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera na kierunku Elektrotechnika. Od początku kariery naukowej związany był z Wydziałem Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, początkowo jako asystent, następnie jako adiunkt i profesor nadzwyczajny, a od 1989 na stanowisku profesora zwyczajnego. Uzyskał stopień naukowy doktora (w dyscyplinie Elektrotechnika), stopień doktora habilitowanego (również w dyscyplinie Elektrotechnika) i tytuł naukowy profesora odpowiednio w latach 1973, 1977 i 1989. Sprawował funkcję Dyrektora Instytutu Sterowania i Elektroniki Przemysłowej w latach 1981-1987, oraz kierownika Zakładu Napędu Elektrycznego w latach 1981-2012 z przerwami związanymi ze stażami zagranicznymi.

W uznaniu dokonań w roku 1994 odbył w Nottingham Trent University (NTU) procedurę mianowania profesorskiego i po wygłoszeniu „Inaugural Lecture” przed Radą Wydziału „Faculty of Engineering and Computing NTU”, w grudniu 1994 został mianowany na stanowisko „Visiting Professor” na okres trzech lat. Był również zatrudniony przez rok w University of Pretoria (RPA). Odbył również inne staże zagraniczne – De Monfort University w Leicester (UK), Universite du Havre (Francja). Przez osiem miesięcy prowadził badania w Siegen (Niemcy) oraz przez rok w Newcastle University (Australia).

Profesor Koczara kierował wieloma projektami badawczymi z obszaru energoelektroniki i napędu elektrycznego, w tym projektami krajowymi MNiSW, NCBiR, NCN, oraz międzynarodowymi w ramach 6 Programu Ramowego EU. Współpracował również z przemysłem, w tym z podmiotami zagranicznymi. Współpraca i wdrożenia krajowe dotyczyły głównie napędów kaskadowych o regulowanej prędkosci (m.in. przepompownia „Batory” w Warszawie – 6 napędów po 800 kW, pompownia „Marymont” w Warszawie – 8 napędów o mocy 520 kW, napędy w walcowni Huty „Warszawa”). Współpraca z przemysłem zagranicznym dotyczyła układów wytwarzania energii elektrycznej o regulowanej prędkości generatora (Variable Speed Integrated Generator – VSIG – projekt przemysłowy prowadzony przez firmę NEWAGE – Cummins Generator Technologies w Stamford, UK).

Działalność naukowa Profesora Koczary dotyczyła zagadnień napędu elektrycznego, energoelektroniki, wytwarzania, przetwarzania i użytkowania energii elektrycznej, mikrosieci napięcia przemiennego i stałego, wytwarzania energii elektrycznej generatorów o regulowanej prędkości, poprawy jakości i magazynowania energii elektrycznej. Był autorem około 250 publikacji w krajowych i międzynarodowych czasopismach i konferencjach naukowych, dwóch publikacji książkowych, oraz trzech rozdziałów w monografiach wydanych przez prestiżowe wydawnictwa: Springer-Verlag i Academic Press. Był też autorem 70 przyznanych patentów, w tym kilkunastu międzynarodowych. W trakcie kariery naukowej wypromował 30 doktorów oraz ponad 200 magistrów.

Za działalność naukową i dydaktyczną otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej, siedem nagród Rektora PW, Nagrodę Naukową Rektora PW oraz Medal 100-lecia Politechniki Warszawskej, Nagrodę Premiera Rzeczpospolitej Polskiej za osiągnięcie naukowe zakończone wdrożeniem, oraz Nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za całokształt dorobku. Profesor Koczara wygłosił szereg referatów plenarnych międzynarodowych konferencji naukowych. Przez wiele lat pracował w komitecie organizacyjnym konferencji PEMC. Był również przez wiele lat członkiem EPE Association zasiadając w Executive Council, członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk oraz IEEE.