dr inż. Mariusz Zdanowski

Dodatkowe informacje

W 2009 roku ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej otrzymując stopień naukowy mgr inż. za pracę pt.: „Trójfazowy falownik prądu z tranzystorami SiC JFET o podwyższonej częstotliwości przełączeń”. Praca ta została doceniona ze strony przemysłu uzyskując wyróżnienie w konkursie o nagrodę ABB (2011) oraz zajęła II miejsce w drugiej edycji konkursu na najlepsze prace dyplomowe organizowanego przez HUETTINGER Electronic Sp. z o.o oraz Politechnikę Warszawską (2010). Aktywny udział w zajęciach ponadprogramowych w toku studiów przyczynił się również do uzyskania wyróżnienia z rąk Dyrektora Instytutu Sterowania i Elektroniki Przemysłowej Politechniki Warszawskiej za udział w rozbudowie i modernizacji jednego z laboratoriów dydaktycznych w czerwcu 2009. W latach 2010-2015 był uczestnikiem studiów doktoranckich prowadzonych na Wydziale Elektrycznym PW, a efektem prowadzonej wówczas działalności naukowo - badawczej była pozytywnie obroniona rozprawa doktorska "„Wielogałęziowy wysokoczęstotliwościowy przekształtnik DC/DC z łącznikami z SiC i elementami magnetycznymi o zredukowanej pojemności pasożytniczej”. Praca ta została wyróżniona przez Radę Wydziału Elektrycznego, na podstawie wniosku komisji doktorskiej przeprowadzającej głosowanie, podczas którego w/w rozprawa uzyskała 100 - procentowe poparcie od każdego członka komisji (maksymalna możliwa do zdobycia liczba głosów). Zdobyła również nagrodę główną w XIII edycji 2015/2016 konkursu o nagrodę ABB organizowanym przez Korporacyjne Centrum Badawcze ABB w Krakowie oraz uzyskała Nagrodę Prezesa Rady Ministrów przyznaną w kategorii za wyróżnioną rozprawę doktorską przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów w Warszawie.
Od 2013 roku został pracownikiem naukowo – dydaktycznym na stanowisku asystenta a następnie adiunkta (2016) w Instytucie Sterowania i Elektroniki Przemysłowej PW. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku adiunkta naukowego w ISEP PW biorąc czynny udział w wielu projektach naukowo - badawczych.

Jego zainteresowania naukowe skupiają się na analizie i projektowaniu układów energoelektronicznych, służących do efektywnego energetycznie przekształcania energii elektrycznej, ze szczególnym uwzględnieniem poprawy parametrów energii pozyskiwanej z odnawialnych źródeł energii (ogniwa fotowoltaiczne) lub magazynów energii (superkondensatory, baterie elektrochemiczne). Zasadniczy nurt badań jest ukierunkowany na zagadnienia związane z wprowadzeniem na obszar energoelektroniki nowych elementów wykonanych z węglika krzemu (ang. SiC – Silicon Carbide) i azotku galu (ang. Gallium Nitride) w miejsce dotychczas stosowanych elementów krzemowych. Celem prowadzonych prac jest opracowanie urządzeń energoelektronicznych o nieosiągalnych dotąd właściwościach użytkowych, w tym przede wszystkim związanych z wysoką sprawnością energetyczną. W szczególności prowadzi badania nad opracowaniem i udoskonaleniem metod projektowania i realizacji podzespołów półprzewodnikowych z węglika krzemu i wysokoczęstotliwościowych elementów magnetycznych, z przeznaczeniem do zastosowań w elektroenergetyce odnawialnej i technice samochodowej, gdzie oprócz wysokiej efektywności energetycznej wymagana jest duża gęstość przekształcanej energii, miniaturyzacja i odporność na wysoką temperaturę. Do jego głównych zainteresowań naukowych należą również zagadnienia związane z wzajemnym oddziaływaniem nowych, szybkich elementów półprzewodnikowych mocy z parametrami pasożytniczymi obwodu głównego, zwłaszcza pojemnością pasożytniczą uzwojeń elementów magnetycznych. Jest autorem innowacyjnego pomysłu realizacji uzwojeń elementów magnetycznych, który pozwolił uzyskać znaczną (ponad 10 – krotną) redukcję pojemności pasożytniczej uzwojeń, co przyczyniło się do wzrostu sprawności energetycznej i redukcji poziomu zaburzeń elektromagnetycznych w układach przekształcania energii elektrycznej prądu stałego.

W 2011 roku został laureatem stypendium wyjazdowego Centrum Studiów Zaawansowanych PW, które odbył w Electrical Energy Conversion Laboratory, KTH Royal Institute of Technology w Sztokholmie. Podczas 4 – miesięcznego pobytu w ośrodku zagranicznym rozwijał zainteresowania dot. określenia wpływu pojemności pasożytniczej uzwojeń elementów magnetycznych na pracę układów energoelektronicznych. W 2012 roku otrzymał stypendium stacjonarne dla doktorantów PW, przyznawane przez Centrum Studiów Zaawansowanych w ramach projektu „Program Rozwojowy Politechniki Warszawskiej”. Jest autorem lub współautorem ponad 50 publikacji naukowych, w tym w czasopismach z listy JCR oraz referatach prezentowanych na konferencjach krajowych oraz międzynarodowych.